วิเคราะห์ภาพยนตร์
The boogeyman
ลูกสาวทั้งสองเพิ่งจะสูญเสียแม่ไปจากอุบัติเหตุ และยังทำใจไม่ได้กับเรื่องนี้ ไม่ต่างกับวิล เขาเองก็สูญเสียภรรยาไป แต่ในฐานะพ่อและนักบำบัด เขาต้องข่มความเศร้าของตัวเองไว้ เซดี้อาจโตพอดูแลตัวเองได้แล้ว แต่ซอว์เยอร์ยังเล็กนัก เด็กที่ยังหวาดกลัวสัตว์ประหลาดในตู้และใต้เตียง จะนอนก็ยังต้องกอดลูกบอลรูปดวงจันทร์ไว้ เขายังต้องประคับประคองจิตใจของเธออยู่
วิธีการของหนัง คือ การเล่นกับที่มืด เสียงและดนตรีประกอบ โดยใช้จังหวะที่แม่นยำในการสร้างสถานการณ์ขนหัวลุกให้เกิดกับผู้ชม สำหรับคนที่กลัวผี หลายจังหวะคือ jump scare ที่ทำเอาสะดุ้งโหยงเลยล่ะ มันคือหนังที่เหมาะกับการเดินเข้าไปในโรงมืดๆ แล้วเกาะกุมมือกันไว้ระหว่างสัมผัสประสบการณ์สยอง ด้วยเทคนิคด้านภาพที่พาผู้ชมไปพบกับสิ่งที่ตัวละครต้องเจอ แต่พยายามทำให้เหมือนกับเราผู้ชมกำลังเผชิญด้วยตนเอง
No comments:
Post a Comment